Een van de leden van de VvE heeft de kantonrechter vervolgens verzocht het besluit met betrekking tot het wijzigen van de splitsingsakte te vernietigen. Volgens dat lid blijkt de mogelijkheid tot digitaal stemmen niet uit de statuten en het splitsingsreglement. Voor zover digitaal stemmen toch is toegestaan, is niet voldaan aan de eisen die voor stemmen via een elektronisch communicatiemiddel zijn gesteld. Volgens dat lid mogen de digitaal uitgebrachte stemmen niet worden meegeteld, waardoor de vereiste vier vijfde meerderheid van stemmen niet wordt behaald.
De kantonrechter denkt daar anders over. Hij stelt enerzijds vast dat het digitaal uitbrengen van een stem niet in het splitsingsreglement is geregeld. Dat is ook logisch, omdat het betreffende modelreglement (uit 1983) dateert van vóór het digitale tijdperk. Anderzijds is het digitaal uitbrengen van een stem volgens de kantonrechter ook niet in strijd is met het splitsingsreglement. De kantonrechter volgt de VvE in haar redenering dat uit de wetsgeschiedenis kan worden afgeleid dat de wetgever het niet nodig heeft gevonden voor VvE’s een aparte regeling voor elektronisch stemmen op te nemen; zij kunnen dit zelf regelen. Er is geen goede reden dat dit op formele wijze zou moeten door de splitsingsakte te wijzigen. De elektronische stemprocedure was in deze zaak met de nodige waarborgen omkleed en deze wijze van stemmen verschilt in wezen niet van bij volmacht stemmen. Ook is meegewogen dat de betrokkenheid van de leden door het mogelijk maken van elektronisch stemmen groter wordt omdat zij niet op de vergadering aanwezig hoeven te zijn en toch hun mening kenbaar kunnen maken. Dit komt ten goede aan het besluitvormingsproces binnen een VvE.
Kort en goed: de kantonrechter acht digitaal stemmen in dit geval toelaatbaar; er is geen grond voor vernietiging van het besluit.
